Er zijn veel zonden tegen de Heilige Geest, maar als mensen vragen naar dé zonde tegen de Heilige Geest, vragen ze naar (en maken ze zich vaak zorgen over) de zonde die niet vergeven kan worden.
Godslastering tegen de Heilige Geest
Jezus spreekt slechts één keer over deze zonde, dit wordt in drie van de Evangeliën weergegeven (Matteüs 12:22-32; Marcus 3:22-30; Lucas 11:14-20; 12:8-10). Ze zeggen in principe hetzelfde. In Matteüs lezen we, nadat Jezus een bezetene bevrijdde en genas: “Maar de Farizeeën hoorden dit en zeiden: ‘Deze drijft de demonen alleen maar uit door Beëlzebul, de aanvoerder van de demonen.’” In antwoord daarop zegt Jezus: “Daarom zeg Ik u: Alle zonde en lastering zal de mensen vergeven worden, maar de lastering tegen de Geest zal de mensen niet vergeven worden. En wie een woord spreekt tegen de Zoon des mensen, het zal hem vergeven worden; maar wie tegen de Heilige Geest spreekt, het zal hem niet vergeven worden, niet in deze eeuw, en ook niet in de komende.” (Matteüs 12:24-32).
Deze passage maakt duidelijk wat de zonde tegen de Heilige Geest is. Het is godslastering tegen de Heilige Geest. Jezus wierp demonen uit door de kracht van de Heilige Geest, maar de Farizeeën ontkenden dit. Zij zeiden dat Jezus niet werkte door de kracht van de Heilige Geest, maar door de kracht van de satan. Maar ze wisten beter dan dat! Ze besloten bewust de kracht van God niet te erkennen, sterker nog, ze kenden de kracht van God toe aan de Duivel.
Verharding van hart
Jezus zegt dat dit nooit vergeven zal worden. De reden daarvoor is niet dat God deze mensen zou verloochenen als ze om vergeving zouden vragen. De reden is dat ze hun harten zo hebben verhard, dat het voor hen onmogelijk is geworden om zich te bekeren en te geloven. Vergelijk het met de Farao in Exodus, die zijn hart verhardde tegen God, tot het zijn ondergang werd (Ex. 7-15). Iemand die de Heilige Geest heeft gelasterd, wordt halsstarrig en weigert zijn zonde als zonde te zien. Hij wordt onberouwvol: hij heeft besloten dat hij zich niet zal bekeren. Hij verzet zich tegen de waarheid, ook al weet hij diep van binnen wat de waarheid is. Hij wordt hoogmoedig: hij denkt dat hij redding kan ontvangen zonder berouw te hebben en zich te bekeren.
Proef de Heilige Geest
De situatie van zo iemand is beschreven in Hebreeën 6:4-6: “Want het is onmogelijk om hen die eens verlicht zijn geweest, die de hemelse gave geproefd hebben en deelgenoot zijn geworden van de Heilige Geest, en die het goede Woord van God geproefd hebben en de krachten van de komende wereld, en die daarna afvallig worden, weer opnieuw tot bekering te brengen, omdat zij voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigen en openlijk te schande maken.”
Ze hebben de Heilige Geest geproefd en hem weer uitgespuugd. Dat is godslastering van de Heilige Geest. Dat is tegen God zeggen: ‘Ik weet wie U bent, en ik wil U niet.’ Het is je rug naar God toekeren om nooit meer terug te keren. Daarom hebben veel mensen met recht gezegd: ‘Als je bang bent dat je de zonde tegen de Heilige Geest hebt begaan, heb je het niet gedaan’. Alleen zij die hun hart heel bewust tegen God hebben verhard, hebben de zonde tegen de Heilige Geest begaan. Het ligt niet aan God dat Hij deze zonde niet kan vergeven, het is de mens die de vergeving niet meer kan ontvangen.
Voor al die andere zonden die tussen ons en God in kunnen staan, is er vergeving. Als we berouw kunnen hebben en ons willen bekeren, is er door Jezus Christus, in de Heilige Geest een weg terug naar de Vader.
Bron: https://www.bijbelwoord.nl/wat-is-de-onvergeeflijke-zonde-tegen-de-heilige-geest